Szara Ławka
Na mapach: 
49°09′21″N 20°02′07″E/49,155833 20,035278
49°09′21″N 20°02′07″E/49,155833 20,035278 Szara Ławka (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2290 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
| 49°09′21″N 20°02′07″E/49,155833 20,035278
| |
Szara Ławka (słow. Šedá lávka, niem. Vordere Soliskoscharte, węg. Elülső-Szoliszkó-csorba[1]) – szeroka przełęcz o dwóch siodłach[2], położona na wysokości ok. 2290 m n.p.m. w Grani Soliska, w słowackiej części Tatr Wysokich. Jej siodło oddziela Furkotne Solisko od Szczyrbskiego Soliska. Na siodło Szarej Ławki nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników najłatwiej dostępna jest od strony Doliny Furkotnej i stanowi dla nich dogodny dostęp do okolicznych wierzchołków[3].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 3 czerwca 1906 r. – letnie, przy przejściu granią,
- Gyula Hefty i Lajos Rokfalusy, 25 marca 1913 r. – zimowe, przy przejściu granią[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 335. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 108–109.